Wizyta w Tajpej

Wydarzenia sprzed dwóch tygodni, ale dopiero miałem możliwość przygotować posta.
Hsinchu leży 80 km od Tajpej, stolicy Tajwanu. Możemy tam dojechać albo autobusem z centrum (kursują bardzo często i jadą autostradą, trwa to ok. 1 godziny, kosztuje 130 NTD) albo HSRem (sama podróż jest szybsza, 30 min., ale do stacji w Hsinchu trzeba dodatkowo dojechać i kosztuje 290 NTD). Ponieważ i tak ruszaliśmy spod kampusu NCTU, gdzie jest przystanek autobusów międzymiastowych, to HSR zostawiliśmy na inną okazję.
Dojechaliśmy o 3 po południu, do zmroku zostały ok. 3 godziny, więc nie nastawialiśmy się na jakieś wielkie zwiedzanie, raczej na pierwsze rozejrzenie się po mieście (pierwsze również dla Eweliny, która do tej pory była w Tajpej tylko dwa razy przejazdem). Terminal autobusowy jest tuż obok głównej stacji kolejowej, której gigantyczny budynek sam w sobie jest bardzo ciekawy.

Dworzec główny Tajpej

Jako cel numer 1 obraliśmy sobie Halę Pamięci Czang Kaj-szeka. Budynek jest otoczony pięknym parkiem (Park Wolności), do którego wchodzi się przez imponującą bramę. Po dwóch stronach wejścia zbudowano Narodową Salę Koncertową i Teatr Narodowy. Niestety, widok trochę psuł ustawiony na środku między nimi wielki namiot - akurat szykowano się do jakiegoś wydarzenia - może przed Nowym Rokiem? Sam budynek hali pamięci jest wspaniały, ale akurat trwa remont, który ma się ciągnąć jeszcze przez cały 2013 rok. Nie próbowaliśmy wchodzić do środka (biblioteka i muzeum Czang Kaj-szeka) - na pewno jeszcze tu wrócimy na dokładniejsze zwiedzanie - korzystaliśmy za to z dobrego światła do zdjęć.

Brama miejska

Sunset Boulvard? :P

Wejście do Parku Wolności

Gate of Great Centrality and Perfect Uprightness
(nawet nie będę próbował tłumaczyć na polski)

Narodowa Sala Koncertowa

Hala Pamięci

źródło: Wikimedia Commons, public domain

Celem numer 2 był - oczywiście - Tajpej 101. Widać go już z kładki przy dworcu i sprawia złudne wrażenie bycia nie tak daleko. Ale 500 metrowy budynek potrafi tak wyglądać z naprawdę sporej odległości, o czym się niestety dość prędko przekonaliśmy. Spod Hali Pamięci ruszyliśmy przed czwartą, obstawiając, że skoro go dobrze widać, to pewnie dojdziemy w jakieś pół godziny jak się sprężymy. No więc nie... Szliśmy i szliśmy, podziwialiśmy ulice stolicy (tu wszędzie są chodniki, na których nawet zwykle jest miejsce dla pieszych), ale Taipei 101 wcale nie robił się dużo większy.
W końcu dotarliśmy o 17, po ponad godzinie szybkiego marszu. Plus był taki, że trochę obejrzeliśmy miasto - nowoczesne, ruchliwe, metropolitalne. Minus - taki, że już zbliżał się zachód i stwierdziliśmy, że wjazd na górę zostawimy sobie na inną okazję, kiedy spokojnie będziemy mogli poświęcić na to dużo czasu. Wtedy też dopiero spodziewajcie się obszernego reportażu ;) Opstrykaliśmy za to budynek dookoła, weszliśmy do środka coś przekąsić (całe piętro dobrych knajpek), rozejrzeliśmy się po 5 piętrach  centrum handlowego (głównie marki luksusowe - Prada, Dior, wielki sklep Louis Vuitton itd.) i wyszliśmy jeszcze przejść się po zmroku. Wróciliśmy metrem pod dworzec główny i autokarem do Hsinchu.

Wydaje się na wyciągnięcie ręki... Odległość: 6 km.

Bądź widoczny na drodze

"Bilet" jednorazowy do metra w Tajpej

Wyjście z metra. I jak tu się dziwić, że Tajwańczycy są szczupli, skoro mają taką motywację?